| Άλμπους Ντάμπλντορ-Μέρλιν | |
|---|---|
| |
| Αγγλ. Όνομα | Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore |
| Χρώμα μαλλιών | Άσπρα (φυσικά πυρόξανθα) |
| Χρώμα ματιών | Μπλε |
| Σχολείο | Χόγκουαρτς |
| Κοιτώνας | Γκρίφιντορ |
| Καταγωγή | Ημίαιμος |
| Δυνάμεις | Άριστος χρήστης διεισδυτικής |
| Ραβδί | Το ραβδί από κουφοξυλιά |
| Προστάτης | Φοίνικας |
| Συμμαχία | Τάγμα του Φοίνικα |
| Ηθοποιός | Richard Harris (1η και 2η ταινία)
Michael Gambon (3η ως 6η ταινία) |
| Πρώτη εμφάνιση | Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος |
Ο Άλμπους Πέρσιβαλ Γούλφρικ Μπράιαν Ντάμπλντορ ή εν συντομία Άλμπους Ντάμπλντορ (αγγλικά: Albus Dumbledore, αρχαία ελληνικά: Ἄλβος Διμπλόδωρος) είναι φανταστικός χαρακτήρας της σειράς βιβλίων Χάρι Πότερ της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Είναι διευθυντής (πριν γίνει διευθυντής ήταν καθηγητής στις Μεταμορφώσεις) της Σχολής Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια για το μεγαλύτερο μέρος της σειράς, και ο ιδρυτής του Τάγματος του Φοίνικα, μιας οργάνωσης η οποία μάχεται εναντίον του κύριου ανταγωνιστή στην σειρά, του Λόρδου Βόλντεμορτ. Ο καθηγητής Ντάμπλντορ λατρεύει την μουσική δωματίου και το μπόουλινγκ.
Το μοναδικό του ελάττωμα είναι ότι βλέπει στους ανθρώπους πάντα κάποια θετική πλευρά και τους δίνει πολλές ευκαιρίες. Ο Ντάμπλντορ είναι ο μόνος μάγος που φοβάται ο Λόρδος Βόλντεμορτ. Ήταν αυτός που βρήκε τον Χερτ (νεαρό Βόλντεμορτ) και προσπάθησε να τον κάνει να αλλάξει τον χαρακτήρα του και να έρθει στο Χόγκουαρτς. Παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις του Ρίντλ, ο Ντάμπλντορ ποτέ δεν τον πίστεψε πραγματικά και γι' αυτό τον παρακολουθούσε στενά καθ' όλη την διάρκεια των σπουδών του.
Γρήγορα κατάλαβε πως ο Βόλντεμορτ είχε δημιουργήσει Πεμπτουσιωτές για να γίνει αθάνατος. Έτσι, ξεκίνησε να ψάχνει γι’ αυτούς, ώσπου ανακάλυψε τον πρώτο, το δαχτυλίδι του Μάρβολο Γκοντ, το οποίο ήταν δεμένο με μια φοβερή κατάρα. Βαριά πληγωμένος, γύρισε πίσω στην σχολή, όπου και πήρε ιατρικές βοήθειες από τον Σνέιπ, ο οποίος τον πληροφόρησε ότι έχει πολύ μικρό διάστημα ζωής. Εφ' όσον γνώριζε πως ο Ντράκο Μαλφόι είχε εντολές να τον σκοτώσει, παρακάλεσε τον Σνέιπ να τον αποτελειώσει όταν του το ζητήσει, ώστε να μην διαπράξει φόνο ο νεαρός Μαλφόι.
Μαγικά κατορθώματα και ικανότητες[]
Σε νεαρή ηλικία, ο Ντάμπλντορ παρουσίασε τεράστιες μαγικές ικανότητες και στις εξετάσεις των ΕΔΕΜ. Ακόμη και η εξεταστής του στις μεταμορφώσεις και στα ξόρκια, ομολόγησε πως ο Ντάμπλντορ έκανε πράγματα με το ραβδί του, που η ίδια δεν είχε ξαναδεί. Ο Ντάμπλντορ είναι επίσης γνωστός γιατί μπορεί να εκτελέσει άριστα το εξαιρετικά πολύπλοκο ξόρκι του Προστάτη (ο Προστάτης του παίρνει την μορφή φοίνικα), γιατί δημοσίευσε αρκετά άρθρα στα περιοδικά 'Μεταμορφώσεις Σήμερα', 'Προκλήσεις στην Μαγεία' και 'Ο Πρακτικός Αλχημιστής', για την προεδρία του στην Δημογεροντία και γιατί του πρόσφεραν την θέση του Υπουργού Μαγείας αρκετές φορές, αν και ποτέ δεν δέχτηκε. Ο Ντάμπλντορ ομολόγησε πως μπορεί να γίνεται αόρατος χωρίς να χρησιμοποιεί αόρατο μανδύα (Ο Χάρι πιστεύει πως το καταφέρνει αυτό με κάποιο ξόρκι καμουφλάζ). Ο Ντάμπλντορ είναι επίσης πολύ ειδικευμένος στην σφραγισματική και στην διεισδυτική. Επίσης, θεωρείται ιδιαίτερα γνωστός για τη νίκη του επί του κακού μάγου Γκρίντελβαλντ, το 1945, για την ανακάλυψη των δώδεκα χρήσεων του αίματος των δράκων και για την πρωτοποριακή εργασία του στην Αλχημεία, μαζί με τον συνεργάτη του Νίκολας Φλαμέλ.
Το ραβδί από κουφοξυλιά[]
Όταν πια είχε μεγαλώσει, ο Ντάμπλντορ πήρε στην κατοχή του το ραβδί από κουφοξυλιά. Το ραβδί απο κουφοξυλιά είναι ένας από τους τρεις Κλήρους του Θανάτου, και κάνει τον κάτοχό του παντοδύναμο. Πριν από τον Ντάμπλντορ, το ραβδί ήταν στην κατοχή του Γκέλερτ Γκρίντελβαλντ, με τον οποίο ο Ντάμπλντορ μονομάχησε και τελικά νίκησε, κερδίζοντας συχρόνως και την κατοχή του ραβδιού. Μετά τον θάνατό του Νταμπλντορ, το ραβδί απο κουφοξυλιά θάφτηκε μαζί του. Όταν ο Λόρδος Βόλντεμορτ ανακάλυψε την αξία του ραβδιού, παραβιάσε τον τάφο του Ντάμπλντορ και το πήρε. Ο Βόλντεμορτ, νομίζοντας πως θα γίνει ο κάτοχος του ραβδιού, σκότωσε τον Σνέιπ, για τον οποίο πίστευε πως είναι ο τρέχοντας κάτοχος. Όμως, ο Ντάμπλντορ είχε αφοπλιστεί από τον Ντράκο Μαλφόι στον Ημίαιμο Πρίγκιπα πριν δολοφονηθεί από τον Σνέιπ. Γι' αυτόν τον λόγο, η πίστη του ραβδιού μεταφέρθηκε στον Ντράκο, αντί να σβήσει με τον θάνατο του Ντάμπλντορ, γιατί ο Ντάμπλντορ και ο Σνέιπ είχαν προσυμφωνήσει τον θάνατό του. Όταν ο Χάρι αφόπλισε τον Ντράκο στους Κλήρους του Θανάτου, κέρδισε την πίστη και την κατοχή του ραβδιού. Το ραβδί λέγεται ότι κατέχει ιδιαίτερη μαγική δύναμη που τα άλλα μαγικά ραβδιά δεν έχουν, όπως π.χ. να επισκευάσει το ραβδί του Χάρι (σύμφωνα με τα λόγια του γνωστού ραβδοποιού Ολιβάντερ, "είναι αδύνατον να επισκευαστεί ένα σπασμένο μαγικό ραβδί"). Στην πραγματικότητα, το ραβδί από κουφοξυλιά δεν κάνει τον κάτοχο του άτρωτο σε μια μονομαχία, αλλά δεν παύει να είναι το πιο ισχυρό μαγικό ραβδί.
Γέννηση και νεότερα χρόνια[]
Ο Άλμπους Ντάμπλντορ γεννήθηκε το 1881, από τον Πέρσιβαλ και Κέντρα Ντάμπλντορ. Τρία χρόνια μετά την γέννηση του γεννήθηκε ο αδελφός του, Άμπερφορθ και έπειτα η αδελφή του Αριάνα. Τρία παιδιά Μαγκλ επιτέθηκαν στην Αριάνα, ενώ ήταν μόλις έξι χρονών, γιατί την είδαν να χρησιμοποιεί μαγεία. Αυτή η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα η Αριάνα να γίνει διανοητικά άρρωστη για την υπόλοιπη ζωή της. Τον περισσότερο καιρό ήταν ακίνδυνη, ευχάριστη και φοβισμένη, αλλά ορισμένες φορές βρισκόταν εκτός ελέγχου, με ξεσπάσματα θυμού τα οποία προκαλούσαν έκρηξη της μαγικής της δύναμης. Ο πατέρας του Άλμπους, Πέρσιβαλ, επιτέθηκε στα τρία Μαγκλ παιδιά για να τους τιμωρήσει για το κακό που έκαναν στην κόρη του. Γι' αυτόν τον λόγο στάλθηκε στο Αζκαμπάν για μία ζωή. Για να μην κλειστεί η Αριάνα στο Νοσοκομείο Μαγικών Νόσων και Τραυμάτων Ο Άγιος Μάνγκο, η Κέντρα μετακόμισε όλη την οικογένειά της στο χωριό Γκόντρικς Χόλλοου, και η αρρώστια της Αριάνα παρέμεινε κρυφή. Οι γείτονες νόμιζαν πως απλώς ήταν μια Σκουίμπ. Όταν ο Ντάμπλντορ πήγε στην σχολή Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια, έγινε φίλος με τον Έλφια Ντοτζ, ο οποίος χλευαζόταν λόγω του ότι είχε προσβληθεί από δρακοευλογιά και το πρόσωπό του είχε μία πρασινωπή απόχρωση. Ενώ φοιτούσε στο Χόγκουαρτς, ο Ντάμπλντορ ήταν γνωστός ως ο καλύτερος μαθητής που είχε φοιτήσει ποτέ στην σχολή. Βραβεύθηκε με πολλά βραβεία και σύντομα γνώρισε πολλά πρόσωπα υψηλού επιπέδου, όπως οι Νίκολας Φλαμέλ, Μπατίλντα Μπάγκσοτ και Άνταλμπερτ Γουάφλινγκ. Οι εργασίες του και η έρευνά του πήραν μεγάλη δημοσιότητα σε περιοδικά όπως 'Μεταμορφώσεις σήμερα', 'Προκλήσεις στην Μαγεία' και 'Ο Πρακτικός Αλχημιστής'. Ο κοιτώνας του ήταν το Γκρίφιντορ. Τότε, στην σχολή μπήκε ο Άμπερφορθ, ο μικρός αδελφός του Ντάμπλντορ. Τελικά, ο Άμπερφορθ αποδείχθηκε πως δεν κατείχε το πρωτοφανές μαγικό ταλέντο του Ντάμπλντορ - ενώ ο Άμπερφορθ μελετούσε τις μονομαχίες, ο Άλμπους έλυνε τις διαμάχες του με την συζήτηση. Όταν ο Ντάμπλντορ και ο Ντοτζ έφυγαν από την σχολή, κανόνισαν να πάνε στον 'τότε-παραδοσιακό' Γύρο του Κόσμου. Την παραμονή του ταξιδιού τους, ο τότε δεκαοκτάχρονος Νταμπλντορ υπέφερε τον θάνατο της μητέρας του, Κέντρα, η οποία δολοφονήθηκε από την Αριάνα, σε ένα από τα ξεσπάσματα θυμού της.
Ντάμπλντορ και Γκρίντελβαλντ[]
Επειδή οι γονείς του Ντάμπλντορ ήταν απόντες (ο πατέρας του στο Άζκαμπαν και η μητέρα του νεκρή), ως ο αρχηγός της οικογένειας, ήταν δική του ευθύνη να βάλει φαγητό στο τραπέζι της οικογένειάς του (καθώς τους είχε απομείνει ελάχιστος χρυσός). Ήταν υποχρεωμένος να μείνει στο σπίτι με την Αριάνα, ενώ ο Άμπερφορθ συνέχιζε τις σπουδές του. Λίγο καιρό αργότερα, ένας νέος και ταλαντούχος μάγος εμφανίστηκε στην Γκόντρικς Χόλλοου για να ζήσει με την θεία του, Μπατίλντα Μπάγκσοτ, την συγγραφέα του βιβλίου 'Η Ιστορία της Μαγείας'. Ο νεαρός Ντάμπλντορ έγινε φίλος με τον Γκέλερτ Γκρίντελβαντ, αφού τους σύστησε η Μπάγκσοτ, και μαζί ονειρεύτηκαν να κυβερνήσουν τον κόσμο 'για το υπέρτατο καλό', με το να συλλέξουν τους θρυλικούς Κλήρους του Θανάτου. Και οι δύο πίστευαν πως ο κόσμος των μάγων έπρεπε να πάρει την θέση που του αξίζει, δηλαδή πάνω από τους Μαγκλ. Πίστευαν πως οι μάγοι έπρεπε να κυριαρχήσουν στους Μαγκλ και να τους βάλουν στην θέση τους, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο. Ο Ντάμπλντορ αργότερα παρατήρησε πως η συνείδησή του ήταν μόνο το σλόγκαν τους 'για το υπέρτατο καλό', και πως βαθιά μέσα του γνώριζε ποιος πραγματικά ήταν ο Γκέλερτ Γκρίντελβαλντ (αλλά λήφθηκε ακόμα με τις δυνατότητες και τις ιδέες του συγχρόνως, απομονωμένος στο σπίτι με τις γονικές ευθύνες). Αν χρειαζόταν να καταστρέψουν όποιον στεκόταν στον δρόμο τους, θα ήταν 'για το υπέρτατο καλό' και ότι όλες οι απώλειες και τα βάσανα που θα υποστούν θα ανταμειφθούν με εκατονταπλάσια ανταμοιβή. Όμως, ο Ντάμπλντορ, γεμάτος με δίψα για γνώση και δύναμη, αγνόησε τα προβλήματα της οικογένειάς του. Επειδή και οι δύο χρειαζόταν να ταξιδέψουν πολύ για να αποκτήσουν οπαδούς, ο Ντάμπλντορ κανόνισε να πάρει και την Αριάνα μαζί του, ενώ ο Άμπερφορθ θα πήγαινε στην σχολή του. Μετά από δύο μήνες φιλίας, ο Άμπερφορθ πλησίασε και τους δύο και τους είπε πως η Αριάνα δεν μπορούσε να αντέξει τόση πίεση και αυτό θα την έβλαπτε. Ο Γκρίντελβαλντ είπε στον Άμπερφορθ ότι ήταν ένας ηλίθιος που εμπόδιζε τον δρόμο του αδελφού του, ενώ η νέα τάξη πήρε θέση, η Αριάνα και όλοι οι μάγοι παγκοσμίως δεν θα χρειαζόταν να κρύβονται και ότι οι Μάγκλ θα έχουν δικό τους μέρος να ζούν. Τότε, ο Γκριντελβαλντ χρησιμοποίησε την βασανιστική κατάρα στον Άμπερφορθ και οι τρεις άρχισαν να μονομαχούν. Τότε, η Αριάνα εξοργίστηκε και προσπάθησε να βοηθήσει, αλλά βρέθηκε νεκρή: μία από τις κατάρες τους εξοστρακίστηκε, χτύπησε και σκότωσε την Αριάνα. Για την υπόλοιπη ζωή του, ο Ντάμπλντορ ένιωθε ένοχος για τον άδικο θάνατό της, αλλά ποτέ δεν ήταν σίγουρος αν η κατάρα που την χτύπησε ήταν η δική του ή κάποιου άλλου.
Πηγές[]
- Τμήματα αυτού του άρθρου βασίζονται στο άρθρο Albus Dumbledore από την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Wikipedia. Στην Wikipedia βρίσκεται ένας κατάλογος των συντακτών.